cumhuriyetciyorum

Bugün alanlara çıkma ve 1 Mayıs’ı doyasıya kutlama günü! Alanlarda neler işiteceğiz? Hiç değişmez şekilde yinelenen sözler bu 1 Mayıs’ta da arşivlerden çıkartılıp kitlelerin bilgisine sunulacak.
Özellikle, “ENTERNASYONALİZM” sözleri yankılanacak pek çok yerde. Geçmişe takılıp kalma hastalığı olanca ağırlığıyla duyumsatacak kendini; kim bilir kaçıncı kez!
Yılda bir gün bu sözlerin kullanılmasında sakınca yoktur nasıl olsa!
Ezilen ülkelerin emekçileri “ENTERNASYONALİZM” kavramının adından başka bir şeyinin ortalıkta olmadığını çoğu kez fark etmeyecekler bile.
Referandum haritasına göz gezdirirseniz Kocaeli gibi emekçi yatağından çıkan EVET oylarına şaşırırsınız.
Hiç şaşırmayın!
Kocaeli’deki çelişki yerel değil küresel ölçeklidir.
Örneğin, emperyalizmin kaleleri sayabileceğimiz pek çok batı ülkesinde de yaşanmaktadır benzer çelişkiler.
Her ne kadar finansal kapitalizm çağında yaşıyor olsak da, batı ülkelerinde hatırı sayılır bir emekçi kitlesinin varlığı yadsınmaz bir gerçektir.
O emekçiler nerededir? Kendi azgın yöneticilerine nasıl olup da dur dememektedir?
Devşirildikleri içindir suskunlukları!
Emperyalist saldırganlık elde ettiği ganimetlerin aslan payını tekellere ayırsa da; kendi iç dinamiklerinin dengelenmesi için de kullanmaktadır. Bölgemizin varsıllığı petrolden elde edilen gelirler batı ülkelerinin emekçilerinin susturulması için de kullanılmıştır. Sessizliği buna borçluyuz.
Özetle, bu 1 Mayıs’ta kimseler bana “ENTERNASYONALİZM” demesin! Ülkemi ve bölgemi kana bulayan, yüzlerinde petrol karası ve ellerinde kanla boy gösterenlerle dayanışmak için bir neden yoktur.
Bu 1 Mayıs’ta ve sonrakilerde; durum düzelene dek “MİLLİ” olmak kaçınılmaz gerekliliktir.
Bugünün önde gelen sloganı “MİLLİ MÜCADELE” olmalıdır…
1 Mayıs’ın kutlu olabilmesi biraz da bu çelişkinin farkına varılabilmesiyle olası değil midir?