RASTLAŞMA
Bugün bahar ılıklığını aratmayan güzel hava sıradışı bir gün yaşatıyordu. Buna bir sıradışılık daha eklenince yazmaya değer oldu. Yaya geçidinde beklerken arkamdan gelen bir sesin sıcak bir sohbetin başlangıcı olacağını kestiremezdim. Giriş faslını uzatmadan tabip odası görevimi doğrulatan dost sesin bir meslektaşıma ait olduğunu anlamakta gecikmedim.
“Demiştiniz!” diyerek girdi söze! Kitap fuarı ipucu algımı hızlandırdı. 2011 İzmir Kitap Fuarı’nda 40-50 kişilik ilgili bir topluluğa iktisatçı-gazeteci Mustafa Sönmez’le söyleşerek seslenmiştik. “Paran Kadar Sağlık” başlığı altında bir tür gelecek okuyuculuğu yapmıştık. Başka yerlerdeki deneyimleri damıtarak öngörmüştük desek daha doğru olur. Mustafa Sönmez’e İzmir Tabip Odası olarak yaptırdığımız bir çalışmayı kendimize saklayamazdık. “Paran Kadar Sağlık” adıyla kitapçı raflarında yer alması bir kamu göreviydi, yerine getirilmesi gereken!
Orada dile getirilenleri unutmayan biriyle epeyce zaman sonra rastlaşmak günün güzelliğini katlamış oldu!
“Ben söylemiştimci” kolaycılığına kaçıp böbürlenmek yerine, öngörmenin yetmediğini, insanımızın (belki de diğer dünya insanlarını da) yaşanmışlığı öncelediğini dilim döndüğünce anlatmaya çalıştım. Yaşanmışlığa artık, bir adım uzaklıkta olduğumuz düşüncem meslektaşımca da doğrulandı!
Sağlıkta Dönüşüm Programı, uygulayıcılarına şu ya da bu şekilde getiri sağladıysa bizlerin katkısı göz ardı edilemez! Gücümüzü anımsamanın zamanıdır diye düşünmekteydim öteden beri. Bizler ve verdiğimiz hizmet değersizleştirilip, ayağa düşürüldükçe durumumuz kötüye gider olmuştu.
Hiç bir şey için geç değil! Önce değerimizi fark etmeli! Parça başı fason üretici karakter rolünden sıyrılmak öncelikli gereklilik! Performans kuşatması yarılırsa domino taşları gibi çökebilir sistem. Kimi zaman katkıda bulunan ve saptamalarımı onaylayan meslektaşımın hekimlik yapmaya ara verdiğini öğrenmek şaşırtıcı gelmedi nedense!
Ben söylemiştimci böbürlenmesine prim vermesem de; “yaşamda hiç bir çaba ve emek karşılıksız kalmaz” sözünü anımsatan kısa söyleşimiz yol arkadaşlığımızla birlikte sonlanmış oldu!
Aniden ve beklenmedik şekilde başlayan söyleşimiz yine aniden bitiverirken; şaşkınlığımdan olmalı ne adını ne de iletişim bilgisini almayı akıl edemiyorum. Bu güzel günün tek olumsuz yanı da bu unutkanlık oluyor…
Ceyhun BALCI, 19.01.2014


Yorum bırakın